Szachowa notacja algebraiczna

Szachownica

Notacja bazuje na jednoznacznym nazwaniu każdego pola szachownicy za pomocą jego współrzędnych. Kolumny (pionowe linie) są oznaczone małymi literami od a do h, począwszy od lewej (dla białych) strony szachownicy. Rzędy szachownicy (linie poziome) są ponumerowane od 1 do 8, począwszy od pierwszej linii białych. Początkowo białe bierki zajmują więc linie 1 i 2, czarne – 7 i 8.


Diagram 1 - opis pól na szachownicy

Każde pole szachownicy jest identyfikowane poprzez literę kolumny oraz cyfrę rzędu, na przecięciu których się znajduje. Król białych rozpoczyna grę stojąc na polu e1. Czarny skoczek z pola g8 może wykonać ruch na pola f6 lub h6 (albo na e7, jeśli to pole jest wolne).


Opis bierek w zapisie notacji






polskiK - KrólH - HetmanW - WieżaG - GoniecS - Skoczek
angielskiK - KingQ - QueenR - RookB - BishopN - Knight
francuskiR - RoiD - DameT - TourF - FouC - Cavalier
hiszpańskiR - ReyD - DamaT - TorreA - AlfilC - Caballo
niemieckiK - KönigD - DameT - TurmL - LäuferS - Springer
rosyjskiКp - КорольФ - ФерзьЛ - ЛадьяC - СлонК - Конь
włoskiR - ReD - DonnaT - TorreK - AlfiereC - Cavallo

Najczęściej spotykanym opisem figur jest zapis angielski, który przyjęto jako międzynarodowy standard. W zamieszczonych na stronie zapisach z przebiegów partii szachowych stosowany jest zapis angielskiej notacji skróconej.


Zapis posunięć

Zapis ruchu zawiera pierwszą literę nazwy figury oraz współrzędne pola, na które ta figura ma zostać przesunięta. Przykładowo: Ge5 – ruch gońcem na pole e5; Sf3 – ruch skoczkiem na pole f3; c5 – ruch pionem na pole c5 (brak pierwszej litery oznacza piona).

W niektórych publikacjach zamiast pierwszej litery nazwy figury używa się specjalnych znaków graficznych – miniaturowych rysunków figur.

Bicie bierki przeciwnika oznacza się literą "x", w niektórych krajach, w tym w Polsce przez znak ":", przed współrzędnymi pola. Przykładowo Bxe5 lub G:e5 – goniec bije bierkę na polu e5.

Gdy pion bije bierkę przeciwnika, zamiast litery oznaczającej figurę wskazuje się kolumnę, w której znajdował się pion przed biciem, na przykład: exd5 lub e:d5 – pion z kolumny e bije na polu d5. Bicie w przelocie można dodatkowo zasygnalizować napisem e.p. (od fr. en passant), np. d:c6(e.p.) lub nawet krócej d:c6ep. Warto zwrócić uwagę na to, że zapisuje się pole c6, na które przesunięto piona bijącego, a nie pole c5, z którego zdjęto zbitego piona. Często w opisie bicia pionem pomija się znak :, zatem ed5 oznacza to samo, co e:d5. Niektórzy szachiści stosują jeszcze krótszy zapis, np. ed.


Unikanie wieloznaczności

Gdy dwie identyczne figury (np. dwa skoczki) mogą wykonać ruch na to samo pole, istnieje konieczność rozróżnienia pomiędzy nimi. Wówczas po literze oznaczającej figurę wstawia się:

  • jeśli obie figury są w tym samym rzędzie – literę kolumny, z której następuje ruch;
  • jeśli obie figury są w tej samej kolumnie – numer rzędu, z którego następuje ruch;
  • jeśli obie figury znajdują się w różnych rzędach i w różnych kolumnach, wówczas stosujemy metodę 1.

Przykład wieloznaczności i sposób zapisu

Diagram 2

Dwa Skoczki znajdują się w tym samym rzędzie b1 i d1, wówczas w zapisie podajemy kolumnę:

  • zabis dla skoczka z pola b1: Sbc3 lub Sb1-c3;
  • zabis dla skoczka z pola d1: Sdc3 lub Sd1-c3;

Diagram 3

Dwa Skoczki znajdują się w różnych kolunach i rzędach a4 i b1, wówczas w zapisie podajemy kolumnę:

  • zabis dla skoczka z pola a4: Sac3 lub Sa4-c3.
  • zabis dla skoczka z pola b1: Sbc3 lub Sb1-c3.

Diagram 4

Dwa Skoczki znajdują się w tej samej kolumnie a2 i a4, wówczas w zapisie podajemy rząd:

  • zabis dla skoczka z pola a2: S2c3 lub Sa2-c3.
  • zabis dla skoczka z pola a4: S4c3 lub Sa4-c3.
Diagram 2 Diagram 3 Diagram 4
Wieloznaczność w ruchach (podobna sytuacja może dotyczyć Wież
lub innych figur zdobytych po promocji)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz